Heeft u een Heuer-horloge? Heeft u een schatting van de huidige waarde nodig of wilt u uw horloge verkopen? Bij aan- of verkoop kunnen hier hoge prijzen worden behaald door de bijzondere modellen en productiemethoden. Voel u zich vrij om contact met ons op te nemen! Wij helpen u graag bij het beoordelen van uw Heuer-horloge en kunnen u een vrijblijvende offerte voor de aankoop doen.  Kost-Baar heeft sinds 1926 haar handelsrelaties gestaag uitgebreid en staat in constant contact met gerenommeerde dealers en verzamelaars van merkhorloges. Gebruik dit in uw voordeel voor uw gratis expertise of voor een vrijblijvende koopofferte. Wij kopen en verkopen in het belang van onze klanten, dat is waar Kost-Baar met zijn naam voor staat!

De horlogefabrikant werd in 1860 opgericht in Saint-Imier (Zwitserland) door Edouard Heuer, toen 20 jaar oud. Aanvankelijk produceerde hij zilveren zakhorloges door uurwerken te kopen en deze in zilveren horlogekasten te monteren. In 1867 werd het hoofdkantoor van het bedrijf verplaatst naar Biel (Zwitserland). In 1869 ontving Heuer een Frans en vervolgens een Italiaans patent voor zijn ontwikkeling van het opwindsysteem met kroon voor zakhorloges. De fabriek heeft twee oorlogen overleefd, de Oostenrijks-Pruisische en de Frans-Pruisische oorlog. Heuer had echter tijd om verdere innovaties in technologie en design te ontwikkelen. Op de Wereldtentoonstelling in Wenen in 1873 heeft Heuer enkele horloges kunnen verkopen. Vanaf dat moment ging hij op reis om zijn horloges te verkopen en opende uiteindelijk in 1876 ​​een filiaal in Londen. Na weer een moeilijk tijdperk waarin de Amerikaanse horloge-industrie in staat was om meer verkoopsuccessen te behalen door meer geavanceerde mechanismen, vond Heuer in 1878 een investeerder en partner voor zijn bedrijf, namelijk Fritz Lambelet. Lambelet was een expert op het gebied van edelstenen en hoe ze als draagsteen konden worden geslepen en in uurwerken konden worden gebruikt. Helaas moest het filiaal in Londen worden gesloten. Tegen de jaren 1880 werden sportevenementen steeds populairder in de samenleving en het bedrijf greep de kans en produceerde chronografen en stopwatches om ze als prestigieus object te verkopen aan liefhebbers van sportwedstrijden. Heuer kreeg al in 1882 een patent op het stopwatchmechanisme. In 1887 vond Heuer de oscillerende aandrijving uit, die nog steeds door veel horlogefabrikanten wordt gebruikt. De twee zakenpartners Heuer en Lambelet gingen weer uit elkaar en de zonen van Heuer namen in 1891 de leiding van het bedrijf over. In 1911 publiceerde Heuer de eerste ingebouwde chronograaf voor voertuigen en in 1916 ’s werelds eerste stopwatch met een meetnauwkeurigheid van 1/100 seconde, de zogenaamde “micrograaf”.​ Dit werd gevolgd door deelname aan verschillende Olympische Spelen waarbij Heuer de functie van tijdwaarnemer op zich nam. In 1933 vervaardigde Heuer de eerste ingebouwde klokken voor racewagens en het stopwatch-model “Autavia”. In 1949 werd de eerste chronograaf met wereldgetijdenweergave “Solunar” gelanceerd en in 1950 volgde een model met een extra wijzerplaat voor regatta’s genaamd “Mareograph-Seafarer”. In 1958 treedt Jack Heuer, de achterkleinzoon van de oprichter van het bedrijf , toe tot het bedrijf. Hij ontwierp bekende modellen zoals de “Carrera”. De fabriek breidde zijn band met de grote sportevenementen uit en ontwierp bijbehorende modellen voor tijdregistratie voor de Olympische Spelen en Indy autoraces en voor Formule 1. Bekende horlogeseries worden bijvoorbeeld “Carrera”, “Monaco” en “Formula 1 ” genoemd. Bovendien werden er drie chronografen in beperkte oplage geproduceerd ter ere van McLaren Mercedes.
In 1966 begon Heuer met de verkoop van de eerste goedkope, elektronische stopwatch met een meetnauwkeurigheid van 1/1000 van een seconde, het “Microtimer”-model. In 1969 werd het “Heuer Monaco”-model, de eerste automatische, waterdichte chronograaf, op de markt gebracht met media-aandacht met behulp van een bioscoopfilm. Steve McQueen speelt hierin een prominente autosportcoureur in de film “Le Mans” en draagt ​hier de opvallende chronograaf in een vierkante vorm. Van 1971-1979 werd Heuer het officiële motorsporthorloge voor Ferrari. Vanaf 1975 boog Heuer ook voor de huidige ontwikkelingen in de horloge-industrie en publiceerde het de eerste polschronograaf met een kwartsuurwerk; de productie van mechanische stopwatches werd stopgezet. De kwartscrisis bracht Heuer ertoe het familiebedrijf in 1982 aan Piaget te verkopen. In 1985 werd het doorverkocht aan Techniques d’Avant Garde (TAG), waardoor het bedrijf de definitieve naam kreeg: “Tag Heuer”. In 1999 nam het luxemerk Louis Vuitton de horlogemakerij over, maar de naam “Tag Heuer” bleef bestaan. Aangezien het bedrijf bleef bestaan, had Tag Heuer de neiging om mechanische horloges te vervaardigen, hetzij als nieuwe edities van succesvolle modellen, hetzij in de vorm van innovaties. Voor het 150-jarig jubileum bracht Tag Heuer een ongekende innovatie uit; het ontwerp van een uurwerk dat door door tandriemen wordt aangedreven. Aanvankelijk werd dit alleen gepresenteerd als model, maar later bood Tag Heuer in 2009 de gelimiteerde oplage van 150 exemplaren te koop, met een platina kast en een indrukwekkende verkoopprijs van € 70.000. Een voorbeeld dat laat zien welke onverwachte schatten er soms schuilgaan achter polshorloges en dat hier hoge aan- en verkoopwaarden kunnen worden behaald.
We hebben alle Heuer-collecties en belangrijkste modellen hieronder voor u op een rijtje gezet.

• Carrera
• 2000
• 6000
• Carrera
• Formule 1
• Grand Carrera
• Kirium
• Link
• Microtimer
• Monaco
• Professional Golf Watch